Solotnik, poznat i kao Kulina ili Kulingrad, predstavlja zagonetnu utvrdu koja se uzdiže iznad sela Solotuše, oko 10 kilometara južno od grada Bajina Bašta, duž obronaka planine Tare. Njegova lokacija je impozantna, smeštena na kamenoj uzvišici koja strmoglavo pada ka reci Solotuški, čineći prilaz sa severa, zapada i istoka gotovo nemogućim, dok je jedini pristupni put lociran na jugu, odnosno jugoistoku.
Istorija
Iako se ime Solotnik ne pojavljuje u istorijskim spisima, čime datiranje postaje izazov, pouzdano se veruje da je podignut tokom srednjeg veka, možda čak u XIII ili XIV veku. Njegova svrha bila je osigurati važan put koji je povezivao gradove Užice, poznat i kao Užički Grad, i Višegrad. Međutim, okolina ovog impozantnog utvrđenja otkriva ostatke naselja koji datiraju iz doba Kelta i Rimljana, nagoveštavajući mogući kontinuitet naseljenosti na ovom području kroz vekove.
Danas Solotnik uglavnom leži u ruševinama, ali ipak očuva svoj karakteristični bedem pravougaone osnove, kao i tragove nekadašnjeg ulaza. Važno je napomenuti da do danas nisu sprovedena arheološka istraživanja na ovom lokalitetu, što dodatno intrigira i otvara prostor za dalje istraživačke poduhvate.
Izgled kule
Solotnik se ističe svojom arhitektonskom strukturom koja odiše moćnim i nepravilnim četvorouglašem oblikom, sa dimenzijama otprilike 26 metara u dužinu i 20 metara u širinu. Njegovi bedemi, široki od 1 do 2 metra, predstavljaju impresivan sloj odbrane, dok je sama utvrda dodatno zaštićena suvim šancem, dajući joj impozantan izgled.
Prilaz utvrdi vodi preko mostića koji vodi do ulazne poligonalne kule visoke čak 12 metara. Na drugom kraju, tačnije na severoistočnom delu utvrđenja, uzdiže se četvorostrani Donžon. Unutar zidina, posetiocima se otkriva omanji dvorac ili kasarna, dok se u njegovom podrumu nalazi cisterna za vodu.
Danas, nažalost, većina Solotnika leži u ruševinama, s vremenom i elementima prirode kao svedocima njegovog postojanja. Ulazna kula je srušena pre Drugog svetskog rata, ne ostavljajući gotovo nikakve tragove svog nekadašnjeg sjaja. Ipak, ostaci bedema, posebno u severoistočnom delu gde se nalazio Donžon, i dalje stoje, sa visinom od oko 7 metara, dok se niži ostaci bedema, visine oko 3 metra, protežu duž prostora. Unutar zidina, naziru se delovi višespratnih zgrada i cisterna za vodu.
Kako doći do Tvrđave Solutnik
Za one koji nisu upoznati sa ovim krajevima, put do Tvrđave Solotnik može biti avantura vredna istraživanja. Nekoliko koraka i mnogo pitanja su neophodni ako želite da doživite ovaj skriveni lokalitet.
Put od Bajine Bašte prema Užicu vodi vas kroz selo Pilica, nakon čega skrećete ka selu Solotuša, putem koji je asfaltiran. Ali, odatle, putovanje zahteva dodatno istraživanje. Kroz selo Solotuša, pravac je prema vrhu, na Pearski prevoj, gde se nalazi prostran makadamski put. Nakon toga, na prvom skretanju desno, sledi putovanje od još dva kilometra ka Solotniku.
Nakon toga bi ste trebali stići do male crkve koju pojedini lokalci nazivaju Crkva Sv. Petke Istočnjak (Istočnik Presvete Bogorodice), sagrađenu oko 2006. godine. Ova crkva, izgrađena od kamena i drveta pored reke Solotuši, krije u svom dvorištu prolaz koji vodi do sedam pećina duž staze pored reke.
Proći ćete preko reke i započeti uspon kroz netaknutu prirodu. Put će biti poput avanture kroz prašumu, delimično pitomu, delimično divlju. GPS i mape možda neće biti od velike pomoći. Uspon će biti otežan močvarnim delom puta, posebno nakon kišnih dana. S obzirom da putovanje može biti poprilično izazovno, uvek je dobro na putu konstulovati lokalne meštane.
Takođe možete pogledati naš članak o tvrđavi Bač ukoliko ste u potrazi za sličnim turističkim lokalitetima poput Solutnika.
-
-
-
-
-